خودکاوی امروز برای فردا

برنامه ریزی مستمر در کارهای معنوی این روزها الویت اول فکر و ذهنم شده است.بخصوص اینکه خودکاوی های روزانه با استمرار داشته باشد و به آدم فرصت به اندیشی به خویش را مهیا می سازد.از عمده مشکلاتی که این روزها فکرو ذهنم را درگیر می کند و انرژی مثبت لازم برای ارتباطات با دیگران و کارهایم ایجاد نمی کند مسائل مادی و اقتصادی است.هر چند که در این خصوص توکل نهایی به او تعالی است ولی همه چیز را هم نمی شود سپرد و بی تلاش و برنامه پیش رفت.

از مهم ترین مسائلی که خیلی درگیر آن هستم بحث خودپرستی وخودخواهی است که هنوز آن طور که باید حل نشده است و نفسم جلویم قد علم می کند.الان ساعت 9 شب است و آمده ام شرکت فقط برای اینکه محیط ساکت تری داشته باشم برای فکر کردن و نوشتن.

از زمانهای روزمره ام حداکثر استفاده را برای مباحث معنوی نمی برم و این موضوع خود بکنار که فکرش هم اذیتم می کند.در نحوه ارتباط به دیگران و بخصوص خانواده رد پای بی توجهی به دلیل خودخواهی هایم پیداست هر چند که آنها شاید آن طور که من می دانم متوجه نیستند و شاید هم برعکس هستند و برو نمی آورند.

امروز برای کارهای بیمه تامین اجتماعی بیرون رفته بودم بدلیل تغییر مکان مجبور شدم با یک نفر دیگر همراه شوم و با پیشنهاد او با ماشینش رفتیم.کمک و محبت خالصانه این پدر انرژی مثبت زیادی داد و در برگشت هم به پیشنهاد خودش منتظرم شد و باهم بودیم و مسافت زیادی را با هم صحبت کردیم.نگرش مثبت او و نحوه صحبت کردنش حس خوبی ایجاد کرد که به راحتی می توان با دیگران و به دیگران کمک کرد سعی کردم با خوب گوش دادن به حرفهایش و تایید آنها و دعای خیر انرژی مثبت به او بدهم.افتادگی و تواضعش درس آموز بود.
​